24 uur met..

Lieve allemaal,

Het is vandaag maandag 7 mei, en het regenseizoen is begonnen! Dus zit ik aan mijn bureautje deze blog te schrijven omdat het buiten nu lekker afkoelt door een flinke plensbui!

De eerste twee weken zitten er hier nu op, en de tijd gaat zó snel! Gelijk in de eerste week school al keihard aan de bak. We hebben deze module de kans gekregen om een exhibitie te organiseren voor de eerste lifestyle familie beurs hier in Bangkok. Uiteraard mogen we dezen niet uitvoeren maar we hebben wel elke week een vergadering met onze klant. Die dan daadwerkelijk ook uit het Thaise bedrijfsleven komt. Nadat ik haar even googelde was ik zwaar onder de indruk van haar ervaring en dus ben ik blij dat we deze module dan vast wel iets gaan leren! De grootste grap was nog dat ze hier zeiden, vergeet alsjeblieft wat je hebt geleerd tijdens Event Management 1, want je moet je nu bezig houden met het 'echte' bedrijfsleven. Stelletje idioten.. Waarom heb ik dat dan überhaupt moeten lopen dacht ik bij mezelf. Maar goed.. Zo gezegd, zo gedaan natuurlijk :-)

Eigenlijk gaan al mijn weken er hetzelfde uit zien en dat is als volgt: Dinsdag 'client meeting', woensdag feedback gesprek, donderdag 'CEO meeting', vrijdag vrij en onderweg naar een leuk plekje in Thailand, zaterdag genieten, zondag de reis terug plannen en dan maandag bezig de client meeting van de volgende dinsdag voor te bereiden. Wat een verschil met Bali he?
Ik was afgelopen 2 weken dan ook alleen maar moe, ik kon 12 uren achter elkaar blijven slapen. Dit heeft ook te maken met het feit dat het hier zoveel heter is dan op Bali. 1 stapje naar buiten en je bent zeiknat van het zweet, niet charmant! Daarom zijn de Centrum vitamine pillen maar ingeslagen en de flessen water uiteraard ook :-)

Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen met schrijven dus laat ik maar van start gaan met het 1e weekend hier in Bangkok. Het ligt ongeveer een uurtje rijden van onze 'rangsit' af en daarom ga je er niet zo makkelijk heen aangezien er continue files zijn in Bangkok. Vanaf hier kan je de smog boven de stad zien hangen. Lekker, nog benauwder dan hier! In Bangkok aangekomen hebben we eerst even rond gelopen over Koh San Road. Een straat die stikt van de kleine winkeltjes met kleren, sieraden, zonnebrillen, Iphone hoesjes etc. Je kan het zo gek niet verzinnen of ze hebben het daar. Allemaal mannetjes en lady boys op straat die je vragen of je bij hun kroeg naar binnen wil komen, of dat je bij hun je pak wil laten maken. Nog erger dan Bali, echt hoor! Ze pakken je hier gewoon bij je arm vast, dat ze je zo ontzettend mooi vinden en als je dan nee bedankt zegt dan is het gelijk 'fuck off'. Okeeee.. Het land van de lach toch? Nou mooi niet! Ik heb nog nooit zoveel chagrijnige mensen op een hoopje gezien.
We hebben die avond maar besloten vroeg te gaan slapen omdat we de volgende ochtend om 7 uur een fietstocht hadden gepland door Bangkok. We hadden een héérlijk bed wat bestond uit een houten plank met een lakentje eroverheen, dus ik was volledig uitgerust natuurlijk voordat ik aan die fietstocht begon!
De warmte viel 's ochtends vroeg nog mee en voordat we vertrokken moesten we een fiets vinden die goeie remmen en geen platte banden had. Dat begon natuurlijk al met lachen aangezien we al 3 maand niet meer op een fiets hebben gezeten! Het voelde heel erg raar om weer te fietsen, maar binnen no-time was dat alweer normaal. We vertrokken vanuit China Town, ik weet niet of ik daar zo gelukkig van werd. Want de vrouw voorop ging door vis markten heen fietsen. Ik zal je vertellen, dat is echt niet lekker hoor, zo vroeg op de ochtend. Zo'n lekkere benauwde lucht, in een overdekt marktje waar die vis ligt te rotten. Geen details verder! Het leuke aan deze fietstocht was, dat we niet door de standaard toeristische plekken zijn gefietst maar echt langs de huisjes waar de Thaise mensen zelf wonen. Ik moet zeggen, daar waren een aantal mensen toch wel een stuk vriendelijker. We hebben niet alle tijd hoeven te fietsen want we zijn ook met de fiets op een bootje gestapt om een stukje te varen. Heel bizar om te zien dat de grootste villa's naast de meest verrotte huisjes staan. Die mensen wonen letterlijk boven het water op houten palen! De volgende stop was een plaatselijk marktje eigenlijk alleen bezocht door alle locals. Ik heb m'n ogen uitgekeken naar alle soorten kruiden en groenten die ze verkopen. Zo jammer dat we hier ook niet zelf kunnen koken, dan had ik echt de lekkerste maaltijden gemaakt voor mezelf. Ik volgde op dit marktje een oud vrouwtje richting een parkeerplaats en daar verstopte ze zich achter een auto, haalde een zakje met allemaal worstjes (Die ze net op de markt had gekocht) uit haar tas en begon ze te voeren aan een hondje dat daar lag. Binnen 5 minuten stonden er een stuk of 15 hondjes om haar heen die allemaal een stukje worst kregen. Dat zag er toch zo lief uit. Mensen zijn hier veel zorgzamer voor die beestjes.
Langzamerhand begon het natuurlijk veel warmer te worden en de temperatuur begon langzaam te stijgen naar zo'n 41 graden. Gelukkig creëer je zelf een beetje wind als je op de fiets zit. Moet wel zeggen na die 5 uurtjes was ik blij dat de tocht erop zat want ik had me toch een zere kont. Je krijgt niet zo'n lekkere batavus met een gel zadel namelijk.
Het eindpunt was ook weer in China Town dus hebben we maar besloten hier nog even rond te lopen. Ook zo lekker hutje mutje op elkaar staan, krioelend van de chinezen en ál hun spulletjes. Kwam geen einde aan die straatjes met glim glim en eten.
Aangezien ik een leuke eigenschap van mijn moeder heb geërfd had ik gigantische hoofdpijn na deze fietstocht, en zat voor mij de dag er 's middags al op. Ik heb alleen nog maar kunnen slapen, opzich ook niet heel vervelend :-) De meiden zijn naar een 'ping-pong show' geweest, waarvan veel mensen zeggen dat je hem gezien moet hebben als je in Bangkok bent. Nou na de verhalen van de meiden hoef ik hier niet meer heen. Misschien dat papa en boris dit nog willen mee maken maar mij niet gezien. Soort van live porno op een podium, en dan zo'n zielig Thais vrouwtje die er nog niet eens voor betaald krijgt.

Gelukkig kwam er nog een weekend! En dat was afgelopen weekend. Hele groepen van Stenden hadden besloten om naar de full moon party te gaan op Koh Panang. Na een tijdje twijfelen samen met Anne hebben wij besloten om er een eiland voor Koh Panag af te gaan genaamd Koh Tao. Anne heeft hier in de week dat ik in de trein zat al een aantal duik cursussen gedaan en die wilde nog wel graag een duik maken. We zijn rond 6 uur 's ochtends uit Bangkok vertrokken met de bus, die er 8 uurtjes over deed om bij de haven aan te komen. Vanaf daar nog 1,5 uur op de boot. Grote catamaran speed boot achtig ding, waarvan we keurig in het midden waren gaan zitten. In de veronderstelling dat je daar het minste voelt van de golven. Nou.. binnen 1 minuut zag ik zoveel groen/gele gezichten om me heen! De zee was gigantisch aan het tekeer gaan en de boot sloeg keihard op en neer en ook nog eens heen en weer. Ik heb m'n trommelvliezen goed op de proef gesteld door mijn Ipod op z'n hardst te zetten, en dat alleen om al die mensen om me heen niet te horen kotsen. Want gadver.. voor me, achter me en naast me iedereen ging over z'n nek. Ik werd me daar toch een partij misselijk van. Vervolgens komt er zo'n mannetje met een zwarte grote zak de kots ophalen van de persoon naast ons.. en die hangt die hele zak met kots over ons heen. Geef het 3 tellen, daarna begon Anne ook te kotsen. Haha.. Gelukkig heb ik me kunnen inhouden maar ik was zo ontzettend blij toen ik weer op vaste land stond!
Aangekomen in het Buddha View Duik resort hebben we genoten van een lekkere lunch en daarna heb ik Ed en Shu ontmoet. 2 Duik instructeurs die veel met Anne gedoken hebben.
Zulke leuke mensen! Amsterdammers he, dat is altijd gezellig ;-) We zijn gezellig uit eten gegaan en hebben ons daarna opgegeven voor de Pub Quiz. Ik heb welteverstaan 0 antwoorden goed gehad. Aangezien het algemene kennis vragen waren over Engeland.. en kregen we vissen ogen te zien waarvan we moesten raden wat voor vissen dit waren. Tja.. Daar ging het goed fout! Uiteraard zijn we laatste geworden en kregen we als troost prijs een shotje. Dat was toch wel een lekker slaap mutsje!
De volgende ochtend moesten we 7:15 paraat staan om op de boot te gaan voor een duik tocht. Ik heb lekker op de boot genoten van de zon en op de tweede plek kreeg ik de kans om nog even lekker te snorkelen. Na dit tripje, konden we nog eventjes lunchen met z'n allen en moesten we helaas weer richting de boot. Dit was 24 uur reizen, voor 24 uur met hele gezellige mensen een top weekend te hebben gehad! We hebben al weer een weekend vast gezet om terug te gaan naar dit eiland en dan ga ik ook maar een 'discovery' duik doen!
Zuchtend en kreunend natuurlijk op die boot terug, we hebben beide maar een zee ziek pilletje ingenomen, gekregen van Ed :) om te voorkomen dat we weer zo misselijk zouden worden. Gezellig aan boord bij alle brakke mensen die van de full moon party kwamen. Zo blij dat ik gewoon lekker hebben kunnen genieten. 4 uur 's nachts kwamen we aan in Bangkok en toen ben ik heel snel weer in m'n bedje gedoken om nog wat uurtjes slaap te pakken. Want in die bus kon ik m'n draai niet vinden, hoe lenig ik mezelf ook kon opvouwen in die kleine stoeltjes.

Heb zojuist de eerste wasjes alweer gedraaid, nouja met de hand gewassen! Heb 2 keer m'n was hier in de wasmachine gestopt en dan ook nog op delicate en soft gewassen maar helaas pindakaas.. zijn er shirtjes stuk gegaan. Dus vanaf nu, alleen nog maar handwas. Begin steeds meer te verlangen naar dat luxe hotelletje op Bali.. pff!
Nog maar 94 nachtjes slapen en dan bevind ik mij weer op Nederlandse bodem. Oh! en voor ik het vergeet, moet ik nog even ingaan op het advies van kikker op mijn vorige blog.. Papa het is sowieso niet heel lekker om in een bermuda in het vliegtuig te zitten. Dan ga je namelijk kou kleumen van de Airco!! ;-)
Oh en.. de foto's van mijn trein avontuur gooi ik hier wel tussendoor met wat foto's van Bangkok en Koh Tao!

Hele dikke kus,
Anmara