Aangekomen in Bangkok - Reisverslag uit Bangkok, Thailand van Anmara Oosterbaan - WaarBenJij.nu Aangekomen in Bangkok - Reisverslag uit Bangkok, Thailand van Anmara Oosterbaan - WaarBenJij.nu

Aangekomen in Bangkok

Door: anmara

Blijf op de hoogte en volg Anmara

22 April 2012 | Thailand, Bangkok

Lieve allemaal,

Ik ben er hoor.. helemaal veilig en wel in Thailand aangekomen.
Om dit verhaal te beginnen moeten we een week terug, waar ik om 4 uur 's nachts afscheid moest nemen van een paar lieve mensen. Hoe graag je ergens ook vandaan wilt, en door wilt gaan, afscheid nemen blijft echt naar. Gelukkig zijn er een deel van de mensen ook hier in Thailand maar niet allemaal. Een klein beetje verdrietig, maar eenmaal op het vliegveld aangekomen stond ik te springen van enthousiasme om naar Singapore te gaan.Nog even gewinkeld in de duty free area en toen aan boord. Het moment dat we Singapore in kwamen voelde ik me eerlijk gezegd al beter dan hoe ik me op Bali voelde. Het was open en ruim, de kans om om je heen te kijken en een goede infrastructuur. We zijn met de metro naar ons hostel gegaan, opvallend was dat je ongeveer nergens mocht zitten en ook niet mocht eten in de openbare ruimtes. Aan het hostel moest ik eerlijk gezegd even wennen, laten we zeggen een kamertje van pak en beet 12 tot 14 m2, waarin 4 stapelbedden waren gedrukt. Daarin moesten dan nog 8 personen en 6 keer een mega backpack en 2 keer een koffer. (Foto's komen uiteraard) Ik heb me kapot gelachen, daarna ging ik de douche bekijken waar ik ook al niet veel gelukkiger van werd! Spullen neer gegooid en direct maar op pad door naar het centrum. Ik heb daadwerkelijk m'n ogen uitgekeken. De stad is zo ontzettend groot met zoveel moderne hoge gebouwen. Alles gaat daar ook volgens de regels, je mag eigenlijk niks en als je het wel doet staan daar ook gewoon boetes op van 500 oplopend tot 10.000 dollar boeten. Alleen voor bijvoorbeeld oversteken zonder verkeerslicht, of spugen op straat, of roken op straat, of of.. en ga zo maar door! Gek genoeg, heb ik maar 1 keer politie op straat zien lopen, en toch houd iedereen, ook alle toeristen, zich aan de regels. Precies een stad voor mij :-) We hebben 's avonds bij een Indisch restaurant op de hoek gegeten, waar we een soort van brood dat Murtabak heet hebben gegeten. Het was gevuld met ei, ui en gehakt. Heel erg lekker.. Daarna zijn we terug gelopen naar het centrum om de skyline bij nacht te zien. Er werd op het water in het midden een grote water en licht show gehouden en ik had daar nog wel uren kunnen zitten.
Na een nacht geen slaap, was ik wel ontzettend blij om even in m'n bed te liggen.. mijn slaap werd helaas ruw onderbroken door een stel in het hostel dat het nodig vond om rond half 2 's nachts ruzie te gaan maken. Niet een klein beetje ruzie, gewoon schreeuwend tekeer gaan. Op het moment dat we pijn kreten hoorden en hele harde bonken op de muren en op de grond zijn we naar de baas van het hostel gegaan, die vervolgens de politie heeft gebeld. Ik lag misselijk en trillend in m'n bed.. Het schreeuwen van een vrouw die helemaal afgeranseld werd, zo klonk het. Gelukkig was ik moe genoeg om daarna weer in slaap te vallen om vervolgens weer vroeg op te staan! We kunnen natuurlijk niet de tijd verdoen met slapen, dus hebben we de hele dag in de sight seeing bus rond gereden door heel Singapore. We zijn naar China town en little India gelopen, waar ik de straat Mackenzie Road tegen kwam! Uiteraard op de foto gezet en naar Mel gestuurd ;-) Die naam verwachtte ik hier niet.
Ik zie net in mijn dagboek, dat ik ook opgelet heb tijdens deze sight seeing tour, er werd namelijk verteld dat het verkeer in Singapore zo soepel verloopt omdat iedereen maar 1 auto mag hebben, en dit moet dan goed gekeurd worden door de overheid. Pas na 10 jaar mag je een nieuwe auto kopen, maar moet dit dan wel weer eerst goedgekeurd worden door de overheid. Zo word het verkeer niet te druk, en blijven er altijd nieuwe en moderne auto's op de weg. Vraag me niet hoe, maar het werkt wel!
's avonds rond 11 uur hebben we de bus naar Kuala Lumpur gepakt, wat een fijne bus! Stoelen met massage functies, heel erg breed en ze konden ver achterover en er was een voeten bankje.. Helaas pindakaas dat we dan nog wel 3 keer met bagage en al de bus uit moesten omdat we de grens over gingen. Gelukkig kon ik daarna fijn verder slapen!

04:00 's nachts.. Aangekomen in Kuala Lumpur! Is dat even balen, als je verwacht daar pas rond 6, 7 uur te zijn. Sta je dan, ergens in een stad waar het er vrij gesloten uit zag. Gelukkig waren er 2 taxi chauffeurs, die na ongeveer 20 minuten begrepen dat we naar ons hostel wilden. Onze bagage was te groot, en dus stond mijn koffertje in een achterbak met de klep open. Ik was wel direct wakker tijdens de hele autorit.. Zag het al voor me! Al mijn bagage over straat met een koffer die compleet naar z'n gruzelementen is. Bij aankomst in het hostel, zag alles er gelukkig nog er vredig uit.
In het hostel hadden ze nog wel een kamer over om een extra overnachting bij te boeken en zijn we maar direct nog even wat uurtjes slaap gaan pakken. Helaas signaleerde ik hier ook de eerste kakkerlak, waar ik dan toch iets minder vrolijk van werd. Ben zo blij dat ik een laken en kussensloop van het vorige hotel heb mee genomen. Iets meer rust in m'n kont voor ik ga slapen!

Kuala Lumpur is al net zo'n mooie grote stad, alleen veel levender dan Singapore. De chaos van Azië kwam hier weer naar voren, maar dan toch ook wel gestructureerd met de metro's etc. Hier hebben we weer een hop on hop off bus genomen, die er zo ongeveer 5 uur over deed om heel Kuala Lumpur te laten zien. We hadden bedacht dat we alles gingen bekijken, ergens van de bus gingen om te lunchen en dan weer op de bus. Als er plekken waren die we interessant vonden zouden we die de volgende dag gaan bezoeken. Luie studenten.. :-)
Eind van de dag hadden we afgesproken met Tim, die daar nu stage loopt bij Intercontinental! Leuk, want Tim was mijn host in mijn eerste jaar op de hotelschool. Opzich ook wel prettig om even wat Nederlands te horen dan continue dat Duitse getetter om je oren. Hij heeft ons meegenomen naar een hele grote hal, die zich bevond op de onderste verdieping van een gigantische shopping mall, en daar waren ik denk wel 80 verschillende tentjes waar je eten kon halen, en midden in kon je gaan kiezen waar je wilde zitten. Lekker je eigen bordje samen stellen met wat jij lekker vindt! Daarna hebben we de 2 grote torens van KL bekeken bij nacht, nog mooier dan overdag! We zijn in een hotel op de bovenste verdieping gaan zitten waar zich een sky bar bevond en hebben daar onder het genot van een drankje van het uitzicht genoten.
Daarna was het helaas wel weer tijd om wat rust te pakken, omdat al die indrukken ontzettend leuk zijn maar ook zwaar vermoeiend.
De volgende ochtend hadden we weer met Tim afgesproken om 1 of andere grot te bezoeken met daarvoor een hele grote budha. Daarna wilde iedereen in de groep wat anders en ben ik samen met Ina en Svea een kopje koffie gaan drinken bij J.CO met uiteraard een lekkere donut. Voor het eerst deze week dat ik weer koffie heb gedronken, en dat was ook eigenlijk alleen om er voor te zorgen dat ik de dagen een beetje vol kon houden! Ik wilde per sé een boek hebben over Thailand dus ben ik in m'n eentje opzoek gegaan naar een boekenwinkel. En gevonden uiteraard, ik heb me daar ik geloof wel anderhalf uur vermaakt. Hij was zo ontzettend groot!! Ze hadden alles in het Engels.. van leesboeken tot kookboeken naar relatie boeken naar geschiedenis.. Verzin het en ze hebben het er staan! Je mag daar ook gewoon de boeken pakken en in hoekje rustig gaan lezen. Het einde :-) Had daar wel meer tijd willen door brengen!
Tim wilde ons graag een rondleiding geven door Intercontinental, dus hebben wij ons netjes gekleed, om toch maar even representatief te staan als zijn mede studenten van de Hogere Hotel school, en ons keurig gedragen in het hotel. Hij nam ons mee naar de Club ruimte, waar alleen gasten mogen komen die er extra voor betalen. Hier werd ons een heerlijke Chardonnay aan geboden, van het huis! Je kan je bijna niet voorstellen hoeveel ik daarvan genoten heb! 3 maand lang geen wijn kunnen drinken, omdat het veel en veel te duur was in Bali. Dit was echt zo lekker, en daarna waren we uiteraard al direct aangeschoten. Niet meer gewend aan alcohol, helemaal niet op een lege maag! We wilden wel een filmpje pakken, dus zijn we snel doorgerend naar een bioscoop en hebben we de film Mirror Mirror gekeken. Belachelijk slechte film, maar wel leuk om eens een keer naar de film te gaan in een ander land!
Toen was het helaas al weer tijd om afscheid te nemen van Tim, en tijd om een hamburger te halen bij de Mac. Onderweg daar naartoe vlogen de ratten ons daadwerkelijk om de oren, en lagen er zoveel zwervers op straat dat ik direct al geen zin meer had in een hamburger, laat staan iets van eten! Het was wel weer tijd om wat slaap te pakken, aangezien we de volgende ochtend in de trein moesten richting Penang, noord Maleisie.

7 uur lang in de trein.. De stoel zat niet lekker, kon me geen houding geven om een beetje lekker te kunnen slapen en toen kwam ik er ook nog achter dat de deuren van de trein gewoon open zijn. Het tussenstuk naar de andere wagon is ook niet afgesloten, wat ook gelijk mijn vragen beantwoorde waarom dat ding nou toch elke keer zo tegen elkaar op klapte als we gingen remmen.. Niet goed afgesloten dus. Uiteindelijk gaan die 7 uur dan ook een keer voorbij en kwamen we aan op een heel schattig stationnetje in Butterworth. Vanaf hier kan je met de boot of bus naar Penang, wij hadden gekozen om met de boot te gaan. Ik liep vrolijk met mijn koffer achter me aan te slepen, nog bedenkend hoe blij ik ben met die koffer in plaats van zo'n zware rugzak op je rug. De meiden kregen die rugzak bijna zelf niet op hun rug en zagen er uit als rode tomaten, compleet bezweet. TOT, ik een mega groot trappen huis zag.. Potver, nou daar ging ik met die koffer de trap op, de koffer half tegen me aan dreunend omdat ik de kracht niet had hem in 1 hand naast me te tillen. Eindelijk boven aan gekomen.. uiteraard.. What comes up, must go down, weer naar beneden. Ik heb er serieus blauwe plekken op mijn been aan overgehouden. Gelukkig de troost dat ik dat zelfde takke end ook weer kon doen als we terug kwamen van dit leuke eiland.
Het hostel in Penang was het beste hostel ooit! We sliepen met 4 personen op 1 kamer, die netjes schoon was. De douche bevond zich wel weer op de gang maar er waren er meerdere en ze hadden zo'n grote stort douche. Heel fijn.. :-) Als je rond loopt op Penang heb je niet echt in de gaten dat je op een eiland zit, je hebt daar verschillende steden en ook hele grote gebouwen. We konden het strand helaas niet bezoeken aangezien het ging regenen, dus zijn we op de scooter rondjes gaan rijden en hebben we een grote Chinese Tempel bezocht. Als China er zo uit ziet, dan moet het daar heel kleurrijk zijn :-) en vól met tekens van het hakenkruis. Beetje vreemd, dat teken kwam overal terug. Ja.. sta je dan he met de leuke Duitse groep. Daarover hebben we dan ook maar niet gediscussieerd, we waren het er wel over eens dat het raar was om te zien! Tussendoor de tempel bevonden zich allemaal souvenir winkeltjes, waar de mensen gelukkig niet zo opdringerig zijn als in Bali. Zodra ik er binnenstapte, wist ik 100% zeker dat mijn nichtje Xiao-Bo zich hier helemaal zou kunnen uitleven! Alles glinsterde, gaf licht of geluid of bewoog, en het stikte er van de kleine armbandjes en kraaltjes. Past dus eigenlijk precies bij d'r ;-)
In Penang was het eigenlijk de bedoeling om op het strand te hangen en wat rust te pakken, wat dus helaas niet door kon gaan. Wel vonden we een klein boeken winkeltje waar ze 2e hands en nieuwe boeken verkochten, ook allemaal reisboeken zelfs in het Duits en boeken in het Nederlands. Er stonden 2 hele lieve oude mannetjes in de zaak, wat precies bij het plaatje paste van dit winkeltje.
De tweede dag was ik al zo gaar dat ik eigenlijk niet zoveel zin meer had om iets te doen, we konden het zoveelste shopping center bezoeken maar dat kwam me dan ook wel weer m'n neus uit. Daarom hebben we maar besloten om lekker in de openbare ruimte van het hostel een film te kijken. Ze hadden er een gigantisch groot scherm staan met een geheugen waar 500 films op stonden. Perfect voor een regenachtige dag! Ik moet trouwens nog even zeggen dat het ontbijt in dit hostel super lekker was! Verschillende soorten vers fruit en een soort van speciale cake zelf gebakken, daarnaast stroken pannenkoek leek het wel, alleen dan flinterdun, en koud :-)
Ook in dit hostel bevonden zich weer rare mensen, er was een heel oud stel dat het vertikte om te betalen voor hun extra overnachting, en er was iets aan de hand van het paspoort van de meneer waardoor ze niet meer weg konden, dus bleven ze maar brutaal op de bank crashen van het hostel. Die vervolgens maar de politie moest bellen om dat ze serieus de hele nacht op de bank bleven slapen. Dus jeugd van tegenwoordig? De oudjes kunnen er ook wat van!!
Klaar voor vertrek richting Bangkok, bleek dat onze trein niet reed.. Wat een feest! We zijn met zo'n klein turkenbusje, met ook daadwerkelijk een turk voorin, naar Thailand gebracht! We zaten opgestapeld tussen onze eigen bagage in, en dat was niet te vergelijken met een slaap cabine in een trein! Op de grens weer eens 3 keer uitstappen om je paspoort en visum te regelen etc.. Mijn paspoort ziet er wel gezellig uit moet ik zeggen met al die stempels! Ik heb geen idee in welk plaatse van Thailand we zijn afgezet, maar het was het zuiden van Thailand en vanaf daar moesten we nog met de trein naar Bangkok. We hadden nu wel slaap plekken, hoewel ik eerst niet in de gaten hoe dat werkte. We zaten gewoon op van die simpele bankjes, waar mijn koffer uiteraard weer mega in de weg stond! Dat ding is zo groot.. kan hem niet eens onder de banken kwijt. Leverde me ontzettend veel 'vriendelijke' blikken op van Thaise mensen die er langs moesten klimmen! Gelukkig was het vrouwtje wat tegen over mij zat ontzettend lief, ze bleef maar naar me glimlachen en seinen dat m'n koffer niet onder de stoel paste. Rond een uur of 10 kwam er een chagrijnige man aanzetten in uniform die pissig de bedden begon op te maken. De banken werden omgetoverd tot 1 bed, en daarboven werd een plank naar beneden getrokken wat ook fungeerde als bed. Schoon is anders, maar functioneel zeker! Ik kon er wel heel erg om lachen, het vrouwtje bleef al seinend uitleggen dat ik boven zou slapen en zij onder. Schattig.. Toen ik me uiteindelijk met rugzak en handtas in mn bedje had genesteld heb ik nog maar even op m'n kleine laptopje een NCIS aflevering gekeken. Ik was zo kapot moe dat ik wel wilde slapen, helaas was dit geen succes! Wat een takke reis.. Het licht bleef branden, recht in mijn hokje, ook al had ik mijn gordijn dicht. Er hingen 2 slappe touwtjes, die er voor waren bedoelt om mij te beschermen niet naar beneden te vallen. Best logisch die trein schommelde zo erg heen en weer, of stopte abrupt uit het niets dat ik mezelf helemaal tegen de 'muur' kant gedrukt had. Te bang om een smak naar beneden te maken. Altijd fijn tijdens zo'n reis zijn huilende kinderen, die je dan ook van je slaap weerhouden.. Om vervolgens weer vrolijk om 8 uur wakker te zijn. Om eerlijk te zeggen, ik kon niet meer! Echt niet.. Heb nog een paar uur tot Bangkok met muziek in m'n oren voor me uit zitten staren, en dat vrouwtje maar weer lief lachen en me wat van haar ontbijt aanbieden, (noodles) en wat van haar water aanbieden.. Wel heel lief.. Ik kon nog wel een glimlach op m'n gezicht toveren, maar daar hield het dan ook wel mee op! Aangekomen in Bangkok moesten we nog een uur met een andere trein richting Rangsit, waar onze campus en school zich bevinden! Deze trein was nog minder fijn.. zonder airco, vol met mensen.. kortom bloedheet! En het is hier al veel heter dan op Bali.. Na deze treinrit zochten we een taxi op die ons naar onze campus konden brengen, en die lui zijn hier zo gigantisch arrogant.. Ze willen niet op de meter rijden omdat ze meer geld van je willen! Nou goed, het kon mij echt geen reet schelen wat die gast wilde hebben als hij me maar gewoon naar m'n hotel kon brengen. Dit koste uiteraard enige moeite, maar we zijn aangekomen hoor! Compleet nat van het zweet, moest ik ook hier weer m'n koffer 4 trappen omhoog zeulen.
Emma had me al gewaarschuwd dat het een groot verschil was met Bali, en dat is ook zo! Hoewel de week met overnachtingen in hostels met kakkerlakken, in bussen en treinen vind ik dit helemaal dikke prima! Gebruik hier ook fijn m'n eigen lakens. Heb m'n koffer direct uitgepakt, een douche genomen, lachend en wel.. Er kwamen om precies te zijn 3 straaltjes uit de douche kop. Nou goed, beter dan helemaal niks. Heb de muren rondom m'n bed versierd met alle kaartjes die ik ontvangen heb in Bali, en straks posters uit de tijdschriften knippen om het hier een beetje gezelliger te maken in ons witte hokje.

Op dit moment, ben ik helemaal gaar! Morgen staat er een drukke school dag te wachten dus ik ga mijn bedje hier opzoeken. Slapen, dat is het enige waar ik op dit moment over kan nadenken.. Nog even wat praktische informatie: Voor de mensen die mijn adres hier willen, ik zal hem even op de mail zetten naar paps en mams. Ik heb nog geen Thais nummer maar daar ga ik van de week voor zorgen! Zolang ik in het hotel ben heb ik internet en kan ik dus whatsappen. Het tijdsverschil met Nederland is nu nog maar 5 uurtjes, dus makkelijker om te skypen. En Ohja voor ik het vergeet.. Foto's komen later! Heb geen zin meer om ze uit te zoeken en te uploaden, maar jullie houden ze van me tegoed.

Dikke kus!

  • 22 April 2012 - 15:28

    T.Anmara:

    Lieve schat, je bent er en heelhuids!
    beetje slaap tekort, ach je bent jong en je wilt wat :). Ik denk idd dat XB zich vreselijk uit zal leven in China, daar zijn ook zoveel bling-bling winkels!! Slaap lekker, zal eens proberen om te Imessage -en via de Ipad ( kaat even vragen)

    liefs
    t.Anmara


  • 22 April 2012 - 16:10

    Melissa Witteman:

    Hej Anmara!
    Wat een verhalen zeg! En wat leuk om te lezen! Super gaaf zo'n grote reis overal naartoe!
    Heel veel plezier nog verder! :D

    Xx melissa

  • 22 April 2012 - 16:34

    Papa:

    Ongelooflijk, wat heb je weer een ongelooflijk mooi verhaal opgeschreven. En nu fase 2 van je trip. Ik ben benieuwd hoe je het morgen beleefd, zo'n eerste dag. ZIjn al je studiegenoten op de campus of zit iedereen weer verspreid? En dan nog een stuk 70 dagen, dan zien we elkaar live in Bangkok. Zei je nou da het heter dan Bali is? Hoe heet is dat, dan kan ik met mijn short en gaan vliegen! Tot gauw, ik ben benieuwd naar de foto's?

  • 22 April 2012 - 17:25

    Carian:

    Lieve Mara,
    Wat een reis zeg, en ik maar zeggen dat ik komende week een week in een hostel zit in Lübeck, wat er trouwens netjes uitziet op de foto's. Heeeel veeel plezier in Thailand!!!
    kus

  • 23 April 2012 - 01:34

    Mama:

    Wat een heerlijk verhaal, en leuk om te lezen. Kikker heeft ook weer een super verhaal geschreven zeg! Daar moest je vast om lachen, papa in ieder geval wel! Heel veel plezier en volg de wijze raad op van kikker.

  • 23 April 2012 - 07:55

    Loraine:

    Wat een verhaal naar zo'n lange reis. Maar wat heerlijk en het klinkt allemaal super. Geniet ervan en hopelijk gaat school ook een beetje meevallen.liefs

  • 23 April 2012 - 18:34

    Tante Mel :):

    Lieve schat,

    Wat ontzettend gaaf toch weer! En je maakt zulke lange verslagen. Schrijf je een boel op onderweg of hoe doe je dat? Wel superleuk voor "later"haha! Kan je je kinderen vertellen over die keer dat je op reis ging :).

    Even over het "hakenkruis". Helaas heeft dat symbool een hele negatieve lading gekregen maar in de landen waar jij bent is het juist een heilig symbool en is het al eeuwen oud. Wij stonden er toen ook van te kijken dat het zoveel voor kwam daar ( wisten we niet) en hebben het opgezocht.

    En bedankt voor de foto! Vond het superleuk!

    Dikke kuss uit het koude Noordwijk

  • 25 April 2012 - 19:46

    Louise:

    Hoi Anmara, Wat leuk om je reis verslag te lezen. 2 de deel van je reis. Succes en vooral heel veel plezier. Kus, Louise

  • 28 April 2012 - 14:22

    Lidwien:

    Wat een verhaal en wat een reis! Wel blij dat alles goed is gegaan. Geniet er van meissie :-) XX

  • 29 April 2012 - 14:05

    Kikker:

    Hee daar lieve schat, de droppie-fase ben je ne deze reis wel voorbij, wat een verhaal! Dat jij nog ooit in een turkenbus bestuurd door een Turk zou rijden. Ik weet nog hoe je dacht over de aanschaf van je vaders eerste bus! Een mens kan dus echt volwassen worden, of tenminste relativeren! Wat een reis. Kun je de trein van huis naar school nog herinneren? Zo'n trein waar we in NL altijd over lopen te zeiken? Zo trein die vast loopt bij het eerste vallend blad of bij de eerste sneeuw! Waarbij iedereen dan fijn in Utrecht op het CS mag blijven logeren? Nou daar zeik jij dus nooit meer over! Jij weet wel beter, toch? Mijn spannendste treinreis van zuid Frankrijk naar Parijs. Ja, diep in de vorige eeuw. Wij waren met 4 meiden op fietsvakantie in zuid Frankrijk ( niet naar ZF) en gingen op de terugweg nog naar Parijs. Het leek ons slim om de nachttrein te nemen, want zo had je optimaal plezier van je reis, zonder een dag te verliezen. Goed over nagedacht, .... Net als 10000 andere reizigers! En niet zo bijde

  • 29 April 2012 - 14:14

    Kikker:

    Bijdehand dus, want we hadden niets gereserveerd. Alle stoelen bezet, dus wij belandde in het tussen portaaltje, samen met nog 15 anderen en een hele dikke duitser! Tja, wat is dan de beste oplossing? Alle bagage werd in een plee gestopt, de dikke Duitser werd in de andere plee gezet, want als die eenmaal op de grond zou zitten zou hij: a) de plaats van 4 anderen innemen en b) van z'n lang zal ze levensdagen niet meer omhoog kunnen komen! Dus dat was het plan! Van orange tot Parijs op de grond van het portaaltje. De TGV moest nog uitgevonden worden, maar gelukkig voor ons was de stoomtrein al passé. 12 uur! En elke keer als iemand uit de coupees moest piesen, manouvreerde de DD uit de plee, de pies-gast er in en andersom. Het onvermijdelijke gebeurde natuurlijk: er werd meer gedaan dan gepiest! En we konden natuurlijk moeilijk van de DD eisen dat hij terug naar zijn plee-plek ging en de deur dicht hield...... Dat was minder fijn, ik kon me met de beste wil van de wereld de geur van de lavendelvelden

  • 29 April 2012 - 14:34

    Kikker:

    (k-knop!) waar we de hele vakantie langs gefietst waren niet meer herinneren! Wat een avontuur. Iedere volgende gast, waarvan we het vermoeden hadden dat die wel eens langer zou blijven zitten dan een plasje, werd bijna van de plee gesleurd en in vloeiend Frans naar een volgend portaal verwezen! Hadden we ook nog een Belg op de grond zitten die de hele reis heeft voorgelezen uit een brochure van de Franse NS, hoe mooi en fijn het wel niet was om met een Franse trein van À naar Beter te reizen. Ik heb dit jaren geblokt, maar het komt als een film naar boven nu ik jouw verslag lees. En het leuke is, de pijn in mijn kont ( waar toen aanzienlijk minder zitvlees op zat, helemaal na 4 weken fietsen), de stank van de plee, het humeur van de DD: ik was het allemaal vergeten. Ik kan me alleen nog de lol herinneren die we daar die nacht hadden. Achteraf de leukste treinrit van mijn leven! Met Parijs als kadootje en een leuke gids voor de rest van de week: Jean Luc!
    Ik moet je toch nog een keer waarschuwen. Je moet er zelf maar over nadenken wat je er mee doet. Maar stel dat je nu nog een keer schrijft dat Thailand warmer is dan Bali, dan kruipt je vader in zijn bermuda in het vliegtuig! en stel dat hij daar dan ook zo uit komt (als ie al niet eerder is opgepakt voor aanstootgevend gedrag, vanwege die broek) zou hij dan door de douane komen? Je weet nu hoe streng ze daar zijn! Het zal je toch gebeuren: jouw vader, milde buik, korte broek, dunnen beentjes en zijn bootschoenen.... Er zijn mensen voor minder in de bajes gesmeten, daar in bangkok. Denk er goed over na en schrijf gewoon dat het koud, miezerig en winderig is. Weet je tenminste zeker dat je hem over 70 dagen om zijn hals kunt vliegen. Als je steun van deze kant nodig hebt, dan hoor ik het wel. Oom Wim had wat dat betreft ook het volste vertrouwen in mij.
    Als je dit leest heb je de eerste week op school er al weer op zitten, stoer kind. Nog maar 9 te gaan. Hele dikke zoen, jouw kikker

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Anmara

Actief sinds 17 Jan. 2012
Verslag gelezen: 366
Totaal aantal bezoekers 26548

Voorgaande reizen:

28 April 2014 - 16 Mei 2014

Holidays!

03 Februari 2012 - 08 Augustus 2012

Mijn eerste reis

Landen bezocht: