Aziaten zijn Asociaal..

Lieve allemaal,

Sinds mijn vorige reisverslag, zitten er alweer 2 hele weekenden op! Ik weet niet precies waar het aan ligt, maar de weken zijn hier zo verschrikkelijk saai dat ik gewoon geen motivatie kan vinden om een blog te schrijven.
Hier in de buurt is werkelijk waar niks te beleven en alle winkel centra heb ik nu ook wel gezien.

Ik geloof dat een aantal van jullie de foto's van mijn weekend in Chiang Mai, op Facebook al wel hebben gezien! We hadden tickets voor een VIP bus geregeld, zodat we wat ruimte hadden om de nacht door te brengen richting Chiang Mai. We zijn rond 9 uur 's avonds vertrokken en kwamen om 6 uur 's ochtends aan in Chiang Mai. Normaal worden er in de bussen altijd films afgespeeld, alleen dit keer was het een Amerikaanse film gesynchroniseerd in het Thais. Oh, en zonder ondertiteling dus heb ik m'n ogen maar dicht gedaan.
In gecheckt en wel in ons hotel, vonden Anne en ik het tijd om nog eventjes verder te slapen. Het was 7 uur 's ochtends en de nacht was nou niet echt je van het. Om 9 uur schrokken we wakker en hebben we een plan de campagne geschreven. In het hotel hebben we weer een scootertje gehuurd om daarmee maar eens Chiang Mai te verkennen. Leuke stad :-) Vroeger de hoofdstad van Thailand en alles bevind zich binnen een vierkant van water, en vroeger nog van muren. Waar je nu nog maar kleine delen van ziet staan. Het bijzondere aan zo'n moderne stad is, dat je ineens een tempel kan binnen lopen die een ontzettend groot stuk grond bezit. Dus vind je midden in een stad, een stuk rust. Nou moet ik eerlijk toegeven, als je 5 tempels bekeken hebt op een dag dan ben je er wel een beetje klaar mee! Ze lijken namelijk allemaal op elkaar.
Toen Anne en ik in de eerste tempel aankwamen, zaten daar 3 monniken op een rij. Eerst durfden we eigenlijk niet naar binnen want ze zaten daar zo stil en rustig en we wisten niet of wij wel goed gekleed waren om daar in te mogen. Nou wát een grap, die monniken bleken wassen beelden te zijn. Jut en jul op pad hoor, maar ze leken dan wel heel erg echt! Zie foto's op Facebook :)
Omdat het zo heet was, zijn we bij het standbeeld van de 3 koningen, die dus totaal niet boeiend was, van onze scooter afgestapt en een stukje gaan lopen. We kwamen uit bij hele leuke kleine winkeltjes waar allemaal hand gemaakte schilderijtjes waren, tasjes, sleutelhangers noem het maar op! Op alle marktjes zeggen ze ook dat het handgemaakt is maar hier kon ik ook nergens een tweede exemplaar vinden wat exact hetzelfde was.
We zijn bij een restaurantje gaan zitten, wat heel erg leek op het kunst café in Koudum ;-) Shock! Dat Anmara uberhaupt nog aan Koudum denkt, nou nee eigenlijk niet maar dit café was wel heel grappig met ook allemaal verschillend meubilair in verschillende kleuren enzo :)

Je hebt in Chiang Mai ook een heel groot park, waar je een rieten matje kunt huren om lekker op het gras te gaan liggen. Om een beetje bij te kleuren en even niks te doen hebben wij dat dus ook maar gedaan.
Voor dat we onze scooter moesten in leveren wilden we eigenlijk nog even bus kaartjes regelen voor de bus reis terug maar onderweg konden we het bus station niet meer vinden en begon het zo hard te regenen dat we bij de eerste '7-eleven' (supermarkt) gestopt zijn om een poncho te kopen! Toen hebben we de zoektocht maar opgegeven en uiteraard verdwaald. Gelukkig spreken Thaise mensen geen Engels, dus waren we op onszelf aangewezen om het hotel weer terug te vinden.

Via internet had ik uitgevonden dat er een Nederlands tentje in Chiang Mai zit waar je echte patat, kroketten etc kunt eten! Zoals gewoonlijk viel dat behoorlijk tegen.. :-( Dus voor degene die mij ophalen van Schiphol, ik wil héél graag een frikadel speciaal eten én een patatje oorlog! (Ook al land ik om 6 uur 's ochtends Nederlandse tijd) Na het eten hebben we de tijd genomen om over de night market te lopen, en wauw(!) dat is echt zo fantastisch. AL die souvenirs en spulletjes, je kijkt je ogen uit! Uiteraard zijn daar de nodige souvenirs ingeslagen ;-) We zijn op tijd ons bed ingedoken omdat de wekker de volgende ochtend om 6 uur al weer afging!

6 uur 's ochtends, bij jezelf denkend, vind ik het echt heel boeiend om op een olifant te rijden of zal ik me gewoon omdraaien en verder slapen? Ach laten we maar gewoon gaan olifant rijden! Want wie kan dat nou zeggen.
Aangekomen bij het Elephant Training Park, hebben we eerst kleine olifantjes gezien en moesten we even wachten voordat we onze tocht door de jungle gingen maken op een olifant!
Sorry, tante Anmara maar erop klimmen is niet zo boeiend! Je staat op een hoger platform en kan zo in het stoeltje gaan zitten :-) Zielig? Ja eigenlijk wel een beetje, maar toen ik probeerde de olifant aan te raken voelde zijn huid zo dik, hard, stevig én vies, dus ik weet eigenlijk niet of hij er wel wat van gevoeld heeft?!
Je wiebelt in ieder geval gigantisch heen en weer op die grote kont. Onze mahoed, die op de olifant zijn nek zat. (Dat zijn de verzorgers van de olifanten) Die praatte zelfs heel lief met Edo, de naam van onze olifant. En werkelijk waar, die beesten luisteren dus ook nog! De jungle vind ik trouwens niet zo boeiend en dat is ook helemaal niks voor mij met al die smerige grote spinnen etc! Gelukkig heb ik wel de grootste lol gehad op die olifant dus dat zal ik nooit meer vergeten.
Na onze tocht hebben we het kleine olifantje en zijn moeder nog wat bananen gegeven, en het is zo grappig om die slurf in je handen te voelen! Echt hele leuke beesten :-)

Na deze tocht hebben we in Chiang Mai nog even genoten van een Starbucks koffie, het boekje van Lidwien waar ik nog even in kon schrijven en toen was het tijd om maar weer met de bus richting Bangkok te gaan. Deze bus was ook VIP, dus met dekentje en eigen film schermpje(!!) alleen niet van die grote stoelen. Gelukkig hadden Anne en ik bedacht om slaap pillen te halen voor we weg gingen, dus nadat we al jankend de film 'The Help' hebben gekeken, (echte aanrader trouwens!) zijn we knock-out gegaan met ons pilletje en heerlijk tot Bangkok geslapen.

We hadden nog een dagje vrij, dus hebben deze benut om richting Ayutthaya te gaan aangezien dat heel dicht bij Rangsit ligt, waar onze school is. Nou gingen we hoor Jut en Jul, eerst met de trein naar Bangkok voor maar 6 baht, een uur lang.. In Bangkok moesten we 3 kwartier wachten op de trein richting Ayutthaya, en ja hoor dit geloof je nooit.. Langs welk station komen we? Rangsit! Voor niks 3 uur lang onderweg geweest. Tuttebollen, maarja ik heb wel even lekker geslapen in de trein. Omdat we zolang gereisd hadden, kwamen we pas in de middag aan in Ayutthaya. Daar hebben we een fietsje gehuurd en zijn we, dit keer met een kaart, op pad gegaan richting alle ruïnes. Helaas mochten we niet bij allemaal naar binnen vanwege de overstromingen die afgelopen jaar hebben plaats gevonden. Instorting gevaar is ook zo lullig. Ik weet niet precies waarom, want ik heb de geschiedenis van de stad niet gelezen maar bij bijna alle boeddha's waren de hoofden afgehakt, beetje raar om te zien.
En in die stad daar is pas olifanten mishandeling, we fietsten erlangs en die olifanten moesten gaan zitten en kunstjes doen met allemaal mensen eromheen, een soort circus olifant! Later kwamen we zelfs tegen dat ze door de stad moesten lopen op het hete asfalt, arme beesten. Nou dat was dan wel weer een heftig weekend met veel reizen en veel doen, dus het afgelopen weekend was een stuk rustiger!

We hadden het Bayoirk hotel geboekt in Bangkok wat het hoogste gebouw is van 84 verdiepingen. We hebben dit weekend veel geslapen, en lekker in de zon gelegen aan het zwembad. We hebben een tailor opgezocht, zodat we een pak konden laten opmeten en de volgende dag konden we alweer terug komen om het te passen en wat aan metingen te doen. Verder was ik dit weekend eigenlijk heel erg gefrustreerd. Het is zo oneerlijk hoe corrupt dit land is, vooral in Bangkok zelf. Waar halen mannen het lef vandaan om op je af te komen en met hun handen naar je borsten te grijpen? Of tegen je te zeggen you look so naughty, I would like to touch you. Donder echt een heel eind op, en dat kunnen ze dan wel weer in het Engels zeggen. Weet je wat nog het aller ergste is, taxi chauffeurs die meisjes hun benen aan raken als ze voorin gaan zitten. Als me dit toch in Nederland zou overkomen dan had diegene rakelings een klap in zijn gezicht gehad. Probeer hier eens iemand te slaan en je zit gewoon 3 maand in de gevangenis want echt niet dat ze jou gaan geloven. Hoezo oneerlijk? Ja zegt men dan, het hele leven is oneerlijk. Nou geloof mij maar het is zo oneerlijk zoals je het zelf maakt, maar dit gaat me echt te ver. Laten we dan niet vergeten dat al die smerige dikke westerse mannen het lef hebben om hier een Thais jong meisje mee te nemen. Stereotype Thailand, maar helaas ook echt waar!
Het is allemaal ook maar net de manier waarop dingen gezegd worden want zondag zijn we naar de weekend markt geweest en die was echt zo fantastisch! Je kan daar compleet verdwalen, en alles tegenkomen. Kunst, kleding, eten, souvenirs, meubilair, dieren en ga maar door. Als je erheen gaat vergeet niet een fles water mee te nemen want je loopt in een benauwde ruimte waar alles hutje mutje op elkaar staat, en waar je je eigen kont niet kan keren. Ik heb hele leuke kleding gekocht, vooral bij 1 tentje waar ik ook nog eens leuk geholpen werd. Ik mocht dingen passen, uiteraard hebben ze geen paskamers maar wel een hele lange rok, ofzo die je dan tot je borsten omhoog kan trekken en dan daaronder kan je je broek uittrekken om een andere te passen. Ik heb zo hard gelachen met Anne toen ik dicht ging doen. (foto's komen op Facebook)De man die de eigenaar was van het tentje, die moest heel hard lachen op het moment dat ik voor de spiegel ging staan, want ineens dook er een Thaise jongen op die gewoon pontificaal voor mij ging staan om in de spiegel te kijken. Asociale mensen, de wat oudere meneer moest wel lachen en vroeg me daarna waar we vandaan kwamen. Nou uit Nederland, zijn reactie was 'wat hebben ze dan mooie vrouwen in Nederland' (In het Engels natuurlijk) Maar op die manier, zat er helemaal geen extra lading aan wat hij bedoelde.
Helaas liggen alle kleding die ik gekocht heb al in mijn koffer, want als ik die hier ga dragen is er over 2 weken niks meer van over!

Ik heb zo'n idee dat deze blog lang genoeg is geworden! Ben er nu dan ook eventjes voor gaan zitten :-) Om nog even antwoord te geven op een aantal vragen: Ja Cleo ik zal in Australië m'n blog ook gaan bijhouden, dus geen zorgen die avonturen komen ook op papier! En voor Lidwien, je kaartje is aangekomen en inderdaad ik heb nu een muur vol hangen met koeien en kikkers :-) Ik zal jullie even uit een droom halen, maar koeien mis ik niet echt hoor uit Nederland :P Ik mis voornamelijk het eten, en een schone badkamer, oh én m'n eigen bed!
Eigenlijk mis ik alles wel, maar het is nog maar 28 nachtjes slapen en dan komen mijn ouders aan in Bangkok. Daarna is het off to Australia! En dan ben ik bijna alweer thuis :-) Toegeven? HEERLIJK gevoel!
Sorry voor alle Engelse woorden die hier tussendoor gegooid worden, hoor me maar niet praten over school en het evenement dat we organiseren want dan kan ik bijna geen Nederlandse woorden meer vinden.

Hele dikke kus!
Anmara